سلام نوشته شما رو خونده بودم.اما نمي دونم چي بگم.شايد بعضي حرفا دروني تر از اوني باشن كه بشه در بارشون قضاوت كرد...حرفايي شبيه زمزمه هاي عاشقانه...اونقدر آروم كه آدم خودش هم نمي شنوه ، مي گن :عشق را در پستوي خانه نهان بايد كرد. از اين به بعد كه ديگه معلوم نيست...ما همه مرديم!

ابليس پيروز مست...