چه صدف ها كه به درياي وجود / سينه هاشان ز گهر خالي بود ! / ننگ نشناخته از بي هنري / شرم ناكرده از اين بي گهري / سوي هر در گهشان روي نياز / همه جا سينه گشايند به ناز ... / زندگي – دشمن ديرينه ي من – / چنگ انداخته در سينه ي من / روز و شب با من دارد سر ِ جنگ / هر نفس از صدف ِ سينه ي تنگ / دامن افشان گهر آورده به چنگ / وان گهرها ... همه كوبيده به سنگ